اثر غیر فعال سازی ناحیه تگمنتوم شکمی بر میزان و الگوی فعالیت نورون های بخش پوسته هسته اکومبنس و تأثیر آن بر ترجیح مکان شرطی ناشی از مورفین در موش صحرایی

Authors

عباس حق پرست

abbas haghparast neuroscience research center, shahid beheshti university of medical sciences, tehran, iranدانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، مرکز تحقیقات علوم اعصاب، گروه فیزیولوژی مهسا مؤدب

mahsa moaddab neuroscience research center, shahid beheshti university of medical sciences, tehran, iranدانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، مرکز تحقیقات علوم اعصاب، گروه فیزیولوژی محمد ابراهیم زاده سروستانی

mohammad ebrahimzadeh-sarvestani neuroscience research center, shahid beheshti university of medical sciences, tehran, iranدانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، مرکز تحقیقات علوم اعصاب، گروه فیزیولوژی مجتبی کرمانی

mojtaba kermani neuroscience research center, shahid beheshti university of medical sciences, tehran, iranدانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، مرکز تحقیقات علوم اعصاب، گروه فیزیولوژی

abstract

سابقه و هدف: سیستم دوپامینرژیک مزولیمبیک که از ناحیه تگمنتوم شکمی به هسته اکومبنس انشعابات وابران می دهد، دارای نقش اساسی در تقویت حاصل از مورفین و اثرات پاداشی داروهای مورد سوء مصرف می باشد. در مطالعه حاضر اثرات غیر فعال سازی برگشت پذیر ناحیه تگمنتوم شکمی بر میزان فعالیت الکتریکی نورون های هسته اکومبنس و اکتساب و بیان ترجیح مکان شرطی القا شده توسط مورفین در موش صحرایی بررسی گردید.   مواد و روش ها: موش های نر بالغ از نژاد ویستار در این تحقیق مورد استفاده قرار گرفتند. در مطالعه رفتاری، غیر فعال سازی برگشت پذیر ناحیه تگمنتوم شکمی به وسیله تزریق دو طرفه لیدوکایین 2% در ناحیه فوق در خلال اکتساب و بیان ترجیح مکان شرطی القا شده توسط مورفین ( mg/kgs.c. 5) و در بخش الکتروفیزیولوژی، تزریق یک طرفه لیدوکایین 2% در همان ناحیه در طی ثبت تک واحدی از نورون های هسته اکومبنس انجام گرفت. نمره شرطی شدن و فعالیت های حرکتی حیوانات به وسیله نرم افزار ethovision ثبت گردید. فعالیت الکتریکی نورون ها به وسیله ثبت تک واحدی از هسته اکومبنس به انجام رسید.   یافته ها: داده ها حاکی از آن هستند که تزریق دو طرفه لیدوکایین 2% در ناحیه تگمنتوم شکمی به طور معنی داری سبب کاهش اکتساب (01/0 p< ) و بیان (05/0 p< ) ترجیح مکان شرطی القا شده توسط مورفین در مقایسه با گروه های شاهد دریافت کننده سالین شده است. علاوه بر این، در این آزمایش ها تزریق لیدوکایین در ناحیه تگمنتوم شکمی اثری بر فعالیت حرکتی حیوانات نداشت. هم چنین تزریق یک طرفه لیدوکایین در ناحیه تگمنتوم شکمی به صورت معنی داری سبب افزایش فعالیت الکتریکی نورون های هسته اکومبنس گردید. نتیجه گیری: داده های این آزمایش هم راستا با تحقیقات پیشین موید نقش مهم ناحیه تگمنتوم شکمی در اکتساب و بیان ترجیح مکان شرطی القا شده توسط مورفین می باشد.

Upgrade to premium to download articles

Sign up to access the full text

Already have an account?login

similar resources

اثر غیر فعال‌سازی ناحیه تگمنتوم شکمی بر میزان و الگوی فعالیت نورون‌های بخش پوسته هسته اکومبنس و تأثیر آن بر ترجیح مکان شرطی ناشی از مورفین در موش صحرایی

  سابقه و هدف: سیستم دوپامینرژیک مزولیمبیک که از ناحیه تگمنتوم شکمی به هسته اکومبنس انشعابات وابران می‌دهد، دارای نقش اساسی در تقویت حاصل از مورفین و اثرات پاداشی داروهای مورد سوء مصرف می‌باشد. در مطالعه حاضر اثرات غیر فعال‌سازی برگشت‌پذیر ناحیه تگمنتوم شکمی بر میزان فعالیت الکتریکی نورون‌های هسته اکومبنس و اکتساب و بیان ترجیح مکان شرطی القا‌شده توسط مورفین در موش صحرایی بررسی گردید.   مواد و ر...

full text

اثر بربرین در تنظیم آستروسیتهای Gfap+ ناحیه هیپوکمپ موشهای صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین

Background: Diabetes mellitus increases the risk of central nervous system (CNS) disorders such as stroke, seizures, dementia, and cognitive impairment. Berberine, a natural isoquinolne alkaloid, is reported to exhibit beneficial effect in various neurodegenerative and neuropsychiatric disorders. Moreover astrocytes are proving critical for normal CNS function, and alterations in their activity...

full text

اثر بربرین در تنظیم آستروسیتهای Gfap+ ناحیه هیپوکمپ موشهای صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوتوسین

Background: Diabetes mellitus increases the risk of central nervous system (CNS) disorders such as stroke, seizures, dementia, and cognitive impairment. Berberine, a natural isoquinolne alkaloid, is reported to exhibit beneficial effect in various neurodegenerative and neuropsychiatric disorders. Moreover astrocytes are proving critical for normal CNS function, and alterations in their activity...

full text

اثر پدیده ترجیح مکان شرطی شده (CPP) ناشی از مورفین بر آستروسیت‌های شکنج دندانه‌ای موش صحرایی نر

زمینه و هدف : تغییرات مورفولوژیک در نقاط مختلف مغز از جمله هیپوکامپ و شکنج دندانه‌ای که دارای تغییرات شکل‌پذیر (پلاستیسیتی) زیادی هستند؛ به دنبال تزریق داروهای اعتیادآور در مطالعات انسانی و حیوانی مشاهده شده است. ازسوی دیگر، شواهد نشان داده‌اند که آستروسیت‌ها به طور فعال در شکل‌پذیری سیناپسی شرکت دارند. این مطالعه به منظور تعیین اثر پدیده ترجیح مکانی شرطی شده (CPP) بر ساختار سلولی (تعداد آستروس...

full text

اثر متفاوت غیر فعال سازی موقتی دو طرفه و یک طرفه هسته اکومبنس بر حافظه در موش صحرایی

Differential Effects of The Right and Left Accumbens Nucleus InActivation on Retrieval of Memory in Rats *A.A. Vafaei 1,Ph.D A. Rashidy-Pour 2,Ph.D M. Mantehgi 3,GP A. Jalal 4 A.A. Taherian5,MSc H. Miladi-Gorgi 5, MSc M. Jarrahi 5 MSc 1- Assistant professor, Dept. of Physiology, Univ. of Semnan Medical Sciences, Semnan, Iran 2- Associate professor, Dept. of Physiology, Univ. of Medical ...

full text

اثر تزریق ناحیه تگمنتوم شکمی داروهای گابائرژیک ‏‎gabaergic‎‏ بر ترجیح مکانی شرطی شده ‏‎cpp‎‏ ناشی از مورفین در موش بزرگ صحرایی ‏‎rat‎‏

مسیر دوپامینی مزوکورتیکولیمبیک که از ناحیه تگمنتوم شکمی منشا گرفته و به هسته آکومبنس و کورتکس جلوی پیشانی ختم می شوند نقش بسیار مهمی در پیدایش خواص تقویت مثبت اوپیوئیدها بازی می کنند ترجیح مکانی شرطی شده ‏‎(cpp)‎‏ یک روش جدید جهت مطالعه سو استفاده داروئی در حیوانات آزمایشگاهی است .

15 صفحه اول

My Resources

Save resource for easier access later


Journal title:
کومش

جلد ۱۳، شماره ۲، صفحات ۱۸۹-۲۰۰

Hosted on Doprax cloud platform doprax.com

copyright © 2015-2023